__Аёлини синамоқчи бўлган эр аҳволи__
__(Кимгадир бир иш қилмоқчи, ёки савол бермоқчи бўлсангиз аввал ўйланг унга келадигон жавобга бардошингиз етиб, ғуруриз кўтарадими, ёки йўқ?)__
__Йигит хотинини синамоқчи бўлиб мактуб ёзди. "Хотин, мен бошқасини севиб қолдим_ __Ўша билан бирга бўлиш учун унга кетдим"_ дея йигит хотинини ҳайратга солмоқчи бўлибди__
__Хотинини дод-вой солиб, йиглашини кўз олдига келтириб, энтикиб кетди ва каравот тагига яширинди__
__Хотини келди. Хатни очиб ўқиди ва кулиб бир нарсаларни ёзди__
__Бирдан кимгадир телефон килди__
__"Жоним, эримдан қутилдим ва ниҳоят у овсар кетди__Энди бирга бўламиз__
__Ҳозир ёнингизга боряпман, деб кийиниб чиқиб кетди__
__Йигит ўзи ҳаNратга тушди, аламдан бўкириб, деворларга мушт билан зарбалар берди__Рашк азобида ёниб, ўртанди__
__Йигит бўлса ҳам ёш қизчалардек йиғлади_ __Сўнг келиб, аста хатни ўқишни бошлади__ __хатда эса__
__"Жиннивойим, оёқлариз каравот тегидан кўриниб турибди__
__Мен нонга тушиб келай", деган ёзувлар бор эди_